Ψυχαγωγία

6 πιο βαρετές ταινίες που έγιναν ποτέ

Ποια Ταινία Θα Δείτε;

Ημέρα Της Εβδομάδας:

Είδος:

Τύπος: Ταινία Σειρά

Όπως όλες οι μορφές τέχνης, ο κινηματογράφος είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υποκειμενικός. Αυτό που λειτουργεί για κάποιον μπορεί να καταλήξει να γίνει μια από τις πιο καθυστερημένες ταινίες στην πρόσφατη μνήμη. Τα ενδιαφέροντα και οι εμπειρίες των ατόμων μας διαμορφώνουν συχνά τις ταινίες που αγαπάμε και τις οποίες δεν μπορούμε να αντέξουμε. Έτσι λοιπόν έχουμε επιλέξει μερικές από τις πιο βαρετές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου για να συμπεριληφθούν σε αυτήν τη σίγουρα αμφιλεγόμενη λίστα.

Ως επί το πλείστον, επικεντρωνόμαστε σε σημαντικές κυκλοφορίες και όχι σε πειραματικές ή καλλιτεχνικές ταινίες που είναι ήδη πιο εσωτερικής φύσης. Αναγνωρίζουμε πλήρως ότι ορισμένες από αυτές τις ταινίες μπορεί να έχουν τους οπαδούς τους, αλλά υπερασπίζουμε την ένταξή τους εδώ ως μερικές από τις ταινίες που έχουν ρυθμό τόσο αργό και θέμα τόσο θαμπή που πέφτουν γενικά για τους θεατές. Με τον κίνδυνο να προσβάλουμε τους θαυμαστές και τους κινηματογραφιστές, ας ξεκινήσουμε.

**1. Αυτοκρατορία (1964)**

Αυτοκρατορία | Warhol Films

Όταν κάποιος σκέφτεται τον περίεργο, διακριτικό καλλιτέχνη, ο Andy Warhol μάλλον δεν είναι πολύ μακριά. Ο εικαστικός καλλιτέχνης που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της ποπ αρτ έσκασε σε πάρα πολλές μορφές τέχνης κατά τη διάρκεια της πολύ σύντομης ζωής του. Ωστόσο, αυτή η σιωπηλή ταινία μπορεί να είναι μια από τις πιο περίεργες δημιουργίες του. Απέχει μόλις πάνω από οκτώ ώρες σε μήκος (ναι, το διαβάζετε σωστά), η ταινία αποτελείται από μια συνεχή λήψη βίντεο αργής κίνησης του Empire State Building. Στην αρχή είπαμε ότι προσπαθούσαμε να αποφύγουμε ταινίες τέχνης, αλλά αυτό είναι πολύ περίεργο για να μην συμπεριληφθεί στη λίστα μας.

**δύο. Σηκώστε τον Τιτανικό (1980)**

Σηκώστε τον Τιτανικό | Σχετική διανομή ταινιών

Terell Owens, με αγαπώ λίγο

Πολύ πριν ο Τζέιμς Κάμερον μετέτρεψε την πραγματική τραγωδία στην ταινία του 1997 που σάρωσε τα Όσκαρ, αυτή η κινηματογραφική προσαρμογή του μυθιστορήματος Clive Cussler έφτασε στα θέατρα. Παρά το δημοφιλές αρχικό υλικό και ένα καστ που περιλαμβάνει τους Jason Robards και Sir Alec Guinness, η ταινία ήταν μια κρίσιμη και οικονομική καταστροφή ισοδύναμη με το καταδικασμένο σκάφος στο οποίο επικεντρώνεται. Κερδίζοντας μόλις 13,8 εκατομμύρια δολάρια έναντι ενός αναφερόμενου προϋπολογισμού παραγωγής ύψους 40 εκατομμυρίων δολαρίων, η ιστορία της ταινίας σχετικά με μια αποστολή για την ανάκτηση των υπολειμμάτων του κυνηγετικού πλοίου αποδείχτηκε εξίσου απίστευτη.

είναι χαρά taylor μαύρο ή άσπρο

**3. Ο Άγγλος Ασθενής (δεκαεννέα ενενήντα έξι)**

Γνωρίζουμε ότι ήταν στην πραγματικότητα νικητής Όσκαρ για την Καλύτερη Εικόνα, τον Καλύτερο Σκηνοθέτη και την Καλύτερη Ηθοποιό. Αλλά πηγαίνουμε Σέινφελντ σε αυτό. Το ρομαντικό έπος του πολέμου - το οποίο διαρκεί σχεδόν τρεις ώρες - είναι μια αργή κίνηση προσαρμογή του μυθιστορήματος Michael Ondaatje που είναι η ίδια η ενσάρκωση του χάσματος μεταξύ κριτικών και mainstream κοινού. Παρά τις αμέτρητες νίκες και τις επικρίσεις της, δεν μπορούμε παρά να πιστεύουμε ότι η ταινία είναι είτε μια ταινία που αγαπάτε είτε απλά δεν αντέχετε.

**Τέσσερις. Ο ταχυδρόμος (1997)**

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η καριέρα του Kevin Costner κατέρρευσε γρήγορα από τα ύψη Χοροί με Λύκους , JFK , και Robin Hood: Πρίγκιπας των Κλεφτών σε ακριβές πυρκαγιές όπως οι περίφημοι Waterworld και αυτή η τραγωδία, που έπληξε τα θέατρα μόλις δύο χρόνια αργότερα. Βασισμένο στο μυθιστόρημα του David Brim του 1985, η ιστορία επικεντρώνεται σε ένα drifter που γίνεται ακούσια ένας φάρος ελπίδας σε ένα μετα-αποκαλυπτικό εγγύς μέλλον. Παρά τον προϋπολογισμό παραγωγής του ύψους 80 εκατομμυρίων δολαρίων, Ο ταχυδρόμος - το οποίο σκηνοθέτησε επίσης ο Costner - ήταν από τα μεγαλύτερα flops εκείνη τη χρονιά, κερδίζοντας κριτική οργή και «κέρδισε» πέντε Razzies για τις προσπάθειές της.

**5. Transformers: Revenge of the Fallen (2009)**

για ποιον έπαιξε ο jim nantz

Ο Μάικλ Μπέι συχνά κατηγορήθηκε ότι ήταν ένας ανώτερος σκηνοθέτης. Ωστόσο, για όλο το ρηχό του ενδιαφέρον για τη σεξουαλικότητα, το ανώριμο χιούμορ και την περιττή υπέρβαση σε κάθε επίπεδο, είναι σπάνιο ότι όλα τα παραπάνω ισοδυναμούν με αυτό το τίποτα. Η συνέχεια του εκπληκτικά αξιοπρεπούς 2007 Μετασχηματιστές ταινία, αυτό έχει ήδη το franchise άλμα στον καρχαρία, απολαμβάνοντας τα στερεότυπα και ένα συνεχές φράγμα εκρήξεων αντί του πραγματικού χιούμορ ή του ενθουσιασμού. Ακόμα χειρότερα, οι συνέχειες που ακολούθησαν αυτό δεν ήταν πολύ καλύτερες. Ωστόσο, αυτό είναι πιθανώς το χαμηλό σημείο του franchise μέχρι σήμερα.

**6. Αλόχα (2015)**

Πήγαμε σχεδόν με τους Cameron Crowe's Ελισάβετ Τάουν για αυτήν την καταχώρηση, αλλά την πιο πρόσφατη κωμωδία / δράμα του - το τρομερό επίπεδο Αλόχα - είναι ακόμη πιο δύσκολο. Κατά κάποιο τρόπο, η ταινία αποστραγγίζει τους Bradley Cooper και Emma Stone από κάθε ουγγιά του συνηθισμένου τους χαρίσματος, με το τελευταίο να είναι λίγο καλύτερο παρά το γεγονός ότι έπαιξε αμφιλεγόμενα ως νεαρή γυναίκα με μισή Χαβάης καταγωγή. Εάν το έχετε δει αυτό, ξέρετε τι εννοούμε όταν το λέμε άσκοπο. Εάν δεν το έχετε, εξοικονομήστε τα 105 λεπτά.

Ακολουθήστε τον Robert Yaniz Jr. στο Twitter @CrookedTable

Ρίξτε μια ματιά στο Cheat Sheet Entertainment Facebook !